اینترنت اشیا یا اینترنت اشیا، سیستمی از دستگاه‌های محاسباتی مرتبط، ماشین‌های مکانیکی و دیجیتال، اشیاء، حیوانات یا افراد است که با شناسه‌های منحصربه‌فرد (UID) ارائه می‌شوند و امکان انتقال داده از طریق شبکه بدون نیاز به تعامل انسان با انسان یا انسان با رایانه را فراهم می کنند.

با پذیرش روند رو به رشد اینترنت اشیا (IoT)، تکنولوژی و فناوری به همه جنبه های زندگی ما نفوذ کرده اند، از سلامت و تناسب اندام، اتوماسیون خانگی، خودرو و تدارکات گرفته تا شهرهای هوشمند و اینترنت اشیاء صنعتی.

بنابراین، منطقی است که اینترنت اشیا، دستگاه‌های خودکار و اتوماسیون کاربرد و مسیر خود را در کشاورزی پیدا کنند. امروزه چگونه می‌توان به اسب‌ها و گاوآهن‌ها تکیه کرد در حالی که ماشین‌های خودران و واقعیت مجازی دیگر یک فانتزی علمی تخیلی نیستند، بلکه بخشی از زندگی روزمره هستند؟

بخش کشاورزی در دهه‌های گذشته شاهد تغییرات فنی متعددی بوده است  و این تغییرات باعث شده بخش کشاورزی صنعتی‌تر و فناوری محور شود. با استفاده از ابزارهای مختلف کشاورزی هوشمند، کشاورزان کنترل بهتری بر روند پرورش دام و رشد محصولات به دست آورده اند؛ نتایج محصولات قابل پیش بینی تر شده و کارایی کشاورزی بهبود یافته است.

این امر، همراه با تقاضای رو به رشد مصرف کنندگان برای محصولات کشاورزی، به گسترش فزاینده فناوری های کشاورزی هوشمند در سراسر جهان کمک کرده است. در سال ۲۰۲۰، سهم بازار اینترنت اشیا در بخش کشاورزی به ۵.۶ میلیارد دلار رسید.

کشاورزی هوشمند بیشتر برای نشان دادن کاربرد راه حل های اینترنت اشیا در کشاورزی استفاده می شود. با استفاده از حسگرهای اینترنت اشیا برای جمع‌آوری معیارهای محیطی و ماشینی، کشاورزان می‌توانند تصمیمات آگاهانه بگیرند و تقریباً همه جنبه‌های کار خود را بهبود بخشند – از دامداری گرفته تا کشاورزی.

به عنوان مثال، با استفاده از حسگرهای کشاورزی هوشمند برای نظارت بر وضعیت محصولات، کشاورزان می توانند دقیقاً تعیین کنند که چه تعداد آفت کش و کود باید برای رسیدن به کارایی مطلوب استفاده کنند. همین امر در مورد تعریف کشاورزی هوشمند نیز صدق می کند.

اگرچه اینترنت اشیاء کشاورزی هوشمند و همچنین اینترنت اشیاء صنعتی به طور کلی، به اندازه دستگاه های مدرن برای مصرف کننده محبوب نیستند؛ با این حال بازار آنها همچنان بسیار پویا است. پذیرش راه حل های اینترنت اشیا برای کشاورزی به طور مداوم در حال رشد است و بیماری همه گیر کووید ۱۹ تأثیر مثبتی براستفاده از  اینترنت اشیاء در بازار کشاورزی داشته است. اختلالات در زنجیره تامین و کمبود کارگران واجد شرایط، استفاده از آن را بیشتر کرده است. در واقع طبق گزارش‌های اخیر، سهم بازار هوشمند قرار است تا سال ۲۰۲۱ به ۶.۲ میلیارد دلار برسد.

در عین حال انتظار می‌رود که اندازه بازار جهانی کشاورزی هوشمند تا سال ۲۰۲۵ سه برابر شود و به ۱۵.۳ میلیارد دلار برسد – در مقایسه با ۵ میلیارد دلار در سال ۲۰۱۶.

مزایای کشاورزی هوشمند: اینترنت اشیا چگونه به بخش کشاورزی شکل می دهد؟

فناوری‌ها و اینترنت اشیا پتانسیل تغییر کشاورزی را در بسیاری از جنبه‌ها دارند.  پنج روش وجود دارد که اینترنت اشیا می تواند بخش کشاورزی را بهبود بخشد:

 ارائه داده ها: هزاران داده توسط حسگرهای کشاورزی هوشمند – شرایط آب و هوایی، کیفیت خاک، پیشرفت رشد محصول یا سلامت گاو – جمع آوری می شود که از این داده ها می توان برای ردیابی وضعیت محصول به طور کلی و همچنین عملکرد کارکنان، کارایی تجهیزات و غیره استفاده کرد.

کنترل بهتر بر فرآیندهای داخلی و در نتیجه کاهش ریسک تولید: توانایی پیش بینی خروجی تولید به کشاورز امکان می دهد برای توزیع بهتر محصول برنامه ریزی کند.

مدیریت هزینه و کاهش ضایعات به لطف افزایش کنترل بر تولید: با مشاهده هر گونه ناهنجاری در رشد محصول یا سلامت دام، می توان خطرات از دست دادن عملکرد خود را کاهش داد.

افزایش بهره وری کشاورزی از طریق فرآیند اتوماسیون:  با استفاده از دستگاه های هوشمند، می توان چندین فرآیند را در چرخه تولید خود به طور خودکار انجام داد، به عنوان مثال آبیاری، کود دهی یا کنترل آفات.

افزایش کیفیت و حجم محصول با دستیابی به کنترل بهتر بر فرآیند تولید و حفظ استانداردهای بالاتر کیفیت محصول و ظرفیت رشد از طریق اتوماسیون. در نتیجه همه این عوامل می توانند منجر به درآمد بیشتر شوند.

بر اساس گزارش سازمان خواربار و کشاورزی ملل متحد (فائو)، انتظار می‌رود که جمعیت جهان تا سال ۲۰۵۰ از ۹ میلیارد نفر فراتر رود. برای تولید غذای کافی برای این جمعیت، حجم تولیدات کشاورزی باید ۵۰ درصد افزایش یابد.

از آنجایی که منابع عملیات کشاورزی محدود است (اکثر زمین های مناسب برای کشاورزی در حال حاضر مورد استفاده قرار می گیرند)، تنها راه افزایش حجم، بهبود کارایی تولید است. شکی نیست که کشاورزی هوشمند تا حد زیادی می تواند به مقابله با این چالش کمک کند. در واقع به نظر می رسد که بدون آن امکان تولید محصول و مواد غذایی برای این میزان جمعیت امکان پذیر نیست.

باید گفت بخش کشاورزی بسیار گسترده است: قسمتی به تولید خوراک برای دام مربوط است، بخشی مربوط به تولید گیاهان روغنی بوده  و بخشی از کشاورزی نیز مربوط به تولید میوه است. اینترنت اشیا در کشاورزی مربوط به مزرعه‌، جنگل‌ و گلخانه‌ها است. بنابراین در هر جایی که محصولات کشاورزی وجود دارد؛ اینترنت اشیا می‌تواند امکانات و قابلیت‌های تازه‌ای ایجاد کند.

از ردیابی دام ها گرفته تا نقشه برداری میدانی پیشرفته، کاربردهای اینترنت اشیا در کشاورزی هوشمند از مزرعه ای به مزرعه دیگر بسته به بخش بازار، آب و هوا و منطقه متفاوت است. در بسیاری از موارد، ابزارها کافی نخواهند بود و ممکن است به راه حل اینترنت اشیاء کشاورزی هوشمند متناسب نیاز باشد.

اینترنت اشیا قرار است آینده کشاورزی را به سطح بعدی سوق دهد. کشاورزی هوشمند در حال حاضر در بین کشاورزان رایج تر شده است و مزارع با فناوری پیشرفته به لطف پهپادها و حسگرهای کشاورزی به سرعت به مزارع استاندارد تبدیل می شوند.

آینده فناوری های کشاورزی جمع آوری و تجزیه و تحلیل کلان داده ها در کشاورزی برای به حداکثر رساندن کارایی عملیاتی و به حداقل رساندن هزینه های نیروی کار است. اما روندهای بسیار بیشتری برای درک با اینترنت اشیا وجود دارد و اینترنت اشیا صنایع بسیار بیشتری را به جز کشاورزی تحت تأثیر قرار خواهد داد.