اینترنت اشیا (Internet of Things یا به اختصار IoT) به میلیاردها دستگاه فیزیکی در سراسر جهان گفته میشود که به اینترنت متصل هستند و اطلاعات را جمعآوری میکنند و با کاربر و سایر دستگاههای متصل به اشتراک میگذارند.
تقریبا هر چیزی که بتواند به شبکه اینترنت متصل شود، بخشی از اینترنت اشیا است.
بروس اشنایر متخصص امنیت سایبری: اینترنت اکنون فکر میکند، حس میکند و عمل میکند و از نظر من این تعریف یک ربات است. به نظر من، تعریف درست از اینترنت اشیا بهطور کلی این است که ما داریم بدون اینکه خودمان متوجه باشیم، یک ربات به اندازه کل دنیا میسازیم.
اینترنتِ اشیاء مفهومی جدید در دنیای فناوری و ارتباطات بهشمار میآید اما عبارت اینترنت چیزها، برای نخستین بار در سال ۱۹۹۹ توسط کوین اشتون مورد استفاده قرار گرفت و جهانی را توصیف کرد که در آن هر چیزی، از جمله اشیای بیجان، برای خود هویت دیجیتال داشته باشند و به کامپیوترها اجازه دهند آنها را سازماندهی و مدیریت کنند.
حریم خصوصی و امنیت از مهمترین چالشهای اینترنت اشیا (IoT) است. به روزرسانی های نادرست دستگاه ، کمبود پروتکل های امنیتی موثر و قوی ، عدم آگاهی کاربر و نظارت بر دستگاه فعال از جمله چالش هایی است که IoT با آن روبرو است.
اینترنت اشیاء یا IoT، سیستمی بههمپیوسته از تجهیزات رایانهای، ماشینهای مکانیکی و دیجیتال، اشیاء، حیوانات یا افرادی است که با شناسههای منحصربهفرد (UID) هویت یافتهاند و از قابلیت انتقال دادهها روی یک شبکه بدون نیاز به تعامل انسان-با-انسان یا انسان-با-رایانه برخوردار هستند. از این رو اینترنت اشیاء مزایای زیادی را برای سازمانها و کسبوکارها به همراه دارد.
پروژهها و استارتاپهای حوزه اینترنت اشیا در ایران با وجود مشکلات فراوان، در حوزههای حملو نقل، مدیریت انرژی، حفظ محیط زیست، موقعیتیابی، خودروی هوشمند، پیشبینی زلزله، کشاورزی، دامپروری، آموزش، سلامت و ایمنی مشغول به فعالیت هستند.
اینترنت اشیا یکی از مفاهیم نوین در تکنولوژی روز دنیاست که کاربردهای فراوانی در تمام زمینه های زندگی و صنعت به کمک دارد. مجموعه ای از اشیاء به هم متصل شده، پتانسیل ارائه خدمات زیادی دارند.